شاید هیچ شهریاری همچون کوروش اینگونه ستوده نشده باشد. او را چه دوست چه دشمن بزرگ داشته اند. مورخین یونانی با آن همه خصومت نسبت به پارسیان تصویر او را نه تنها چون سیاستمداری رئوف، بلکه بالاتر از آن چون انسانی وارسته ترسیم کرده اند.
او تنها شاه پارس نبود، شاه تمام مردمانی بود که او را از جان دوست داشتند. شاه پارس، شاه ماد، شاه لیدی، شاه بابل…
دلیل محبوبیت کوروش البته کشورگشاییهایش نبود. او نه پاسدار دینی خاص بود نه قومی خاص. او شاه مردم بود و بر دلهای ایشان حکومت می‌کرد. شاه همه مردمانش. بیش از آنکه سایه هرمزد یا مردوک باشد، سایه ساری بود بر سر مردمانش، از هر نژاد، زبان و عقیده ای.